vrijdag 22 februari 2013

Wist je dat-jes

1. Ik heb deze avond voor het eerst (sinds mijn verblijf hier) kip gegeten. Als starter kregen we kip tandoori, kip uit het vuistje. En daarna kip in de rijst. Mijn buikje zit lekker vol!
2. Het hier warmer en warmer aan het worden is.
3. Er een aanslag is geweest in Hyderabad. Dit ligt een eind van Hubli, ze zeggen wel dat we ons geen zorgen moeten maken.
4. Er juist een 2 daagse strike is geweest. 2 dagen geen school of winkel open. Geen bussen of riksja's die rijden.
5. We hebben gisteren een dagje zonder elektriciteit door gebracht. Aanpassen maar gelukt!

6. Wist je dat... IK JULLIE ALLEMAAL HEEL ERG MIS!

zondag 17 februari 2013

Weekend in Hampi. Eén woord om Hampi samen te vatten: Temple Time.



Ik heb er zojuist een weekend Hampi op zitten. Hampi ligt 163 km van Hubli verwijderd. Op donderdagavond zijn we vertrokken met de trein van 18uur naar Hospet. De treinreis was een avontuur op zich. Er waren ‘zetels’ waarop je kan slapen, ik lag helemaal bovenaan. Iedereen was aan het dutten behalve Griet die verdiept was in haar roman en Amin die de wacht hield. Om 21uur kwamen we dan aan in Hospet, vandaar was het nog een half uurtje met de riksja naar het guesthouse. In het guesthouse aangekomen, kregen we nog een kommetje ‘fried rice’, droge rijst met wat groentjes. Daarna op naar de kamer. We betaalde voor een twee persoonskamer 900 roepies per nacht. Griet en ik sliepen samen. Een klein bed, heet, en een muggennet dat er voor zorgt dat de oppervlakte van het bed verkleint wordt met de helft zorgde voor een bijzondere nacht. De volgende nachten hebben we een extra matras gevraagd… 


Op vrijdag zijn we zelf op verkenning geweest naar de tempels. Na een 4 uurtjes tempels te bezoeken, hielden we het voor bekeken en rustten we even uit op onze kamer. Om 16uur besloten we om toch nog wat tempels te bezoeken, Grietje bleef in de guesthouse. We vertrokken met z’n vieren richting een tempel die tussen bananenbomen moest zitten. Die tempel vonden we niet dus besloten we verder omhoog te klauteren, klimmen. Het was een zware tocht naar boven, maar boven zou ons een schitterende zonsondergang te wachten staan. De trappen omhoog lieten de wensen over… Het was echt klauteren en maken dat je niet viel. Op onze tocht zijn er wel prachtige foto’s getrokken J. Boven aangekomen, hebben we 10 minuten genoten van de zon en toen zijn we terug naar beneden geklauterd want het begon al donker te worden. Sommige stukken moesten we op onze poep zitten om naar beneden te kunnen gaan. Beneden aangekomen, vonden we de tempel tussen de bananenbomen. Vlug vlug vlug de tempel bezocht en dan richting Griet (die al op ons zat te wachten).  Bij Griet aangekomen, hebben we gedoucht en zijn we gaan eten.


De volgende dag stonden we op om 5 uur om de zonsopgang te zien. Na een beklimming, kwamen we op een unieke plaats. De zon hebben we niet zien opkomen, te veel wolken L. De rest van voormiddag deden we een tour met de riksja om andere (veel) tempels te bezoeken. Van elke godheid hebben ze hier verschillende tempels, na een tweede dag tempels kijken waren we de tempels dan ook uitgekeken. Na een korte ruststop in het guesthouse, hebben we de grootste en laatste tempel bezocht. Deze is zichtbaar vanuit ons guesthouse. Hier werd Griet omringd door schooljongens die nog nooit een blanke gezien hadden. We kregen in de tempel onder onze voeten omdat we blijkbaar langs de verkeerde kant zijn binnen gegaan… Ons laatste maal in Hampi was in de mango tree. Het restaurant was verstopt, na een creepy weggetje te volgen; genoten we van een lekker avondmaal.

Nu zijn we juist terug in ons paying guest na een raar avontuur op de trein. Mensen die random bij ons komen zitten, bedelaars buiten de trein die geld vragen aan mensen in de trein, drie mannen in sari…